Mosty 2021

Warsztaty z pierwszej pomocy psychologicznej dla osób pierwszego kontaktu – wolontariuszy i pracowników organizacji i instytucji, prowadzone przez Lidię Chylewską-Barakat

Pierwsza pomoc psychologiczna to sprawdzone podejście pomagania ludziom dotkniętym sytuacją kryzysową, katastrofą lub traumatycznym wydarzeniem. Jest zalecana wszystkim, ale szczególnie jest przeznaczona dla osób narażonych na negatywne konsekwencje katastrof, które:

– miały/mieli poprzednie traumatyczne doświadczenia

– posiadają podstawowe choroby psychiczne

– wydarzenie nosiło znamiona szczególnie przerażające

– osoba myślała, że umrze;

– doświadczyła traumatycznej straty bliskich;

– miały poważne straty mienia, źródła utrzymania lub zakłócenia w sieci społecznej.

Warsztaty radzenia sobie ze stresem i emocjami dla uchodźców i uchodźczyń prowadzone przez Lidię Chylewską-Barakat

– dla dorosłych, osób zaangażowanych w pomoc

– dla rodziców dzieci, które przejawiają trudności adaptacyjne

Celem warsztatów jest zapoznanie z wiedzą na temat prawidłowości reakcji naszego organizmu i zaprezentowane oraz przećwiczenie takich technik na bazie najskuteczniejszych teorii, takich jak: somatic expiriencing, Emotional Aid, komunikacja bez przemocy, techniki oddechowe, relaksacyjne i zabawowe w radzeniu sobie ze stresem i redukcją napięcia. Techniki te wspomagają także wychodzenie z stanów depresyjnych, załamania i zobojętnienia.

Naukę języka polskiego dla osób przybyłych do Polski z Afganistanu, które chcą zostać tu na dłużej i potrzebują wsparcia językowego.

Nauka języka polskiego jako obcego odbywać się będzie w formie online. To pozwoli na udział w lekcjach także osobom, które opuściły Ośrodek dla Cudzoziemców w Łukowie, przebywają w prywatnych domach, w tym ich znajomym, sąsiadom, np. osobom, które chcą tu studiować. Języka polskiego jako obcego uczy pani Renata Kożuch Sierociuk.

Przez osiem miesięcy na terenie Ośrodka dla Cudzoziemców w Łukowie, będzie zatrudniona w charakterze Asystentki projektu pani Zalina Tavgereeva, która pracowała w Czeczenii jako urzędniczka Urzędu Pracy. Znając bardzo dobrze język polski, od początku pobytu nowej grupy w ośrodku zajmuje się koordynacją pomocy bezpośredniej, rozdzielaniem darów, wykonywaniem zakupów i wieloma innymi pomocowymi działaniami. Zatrudnienie pani Zaliny znacznie ułatwia kontakt, przepływ informacji, jest naszym zabezpieczeniem w przypadku lockdownu i zamknięcia ośrodka.

Poza tym Asystentka zajmuje się organizowaniem zajęć edukacyjnych i artystycznych, a także zbiera dokumentację projektową (w tym zgody RODO, itp.).

Nauka języka angielskiego. Chcemy wspierać grupę czeczeńskich kobiet, które zaangażowały się w pomoc Afgańczykom i Afgankom.

Angielski najszybciej będzie wspólnym językiem dla obu grup. To jest budowanie mostów, porozumienia. To zapobieganie konfliktom w ośrodku, zrozumienie wzajemne, nie tylko językowe. Kobiety z Czeczenii, członkinie naszego Kolektywu Rzeczy Drugie są od początku zaangażowane w pomoc nowej grupie. Chodzą z nimi do sklepów, kupują niezbędne rzeczy za pieniądze z naszych zbiórek publicznych, troszczą się o nich. Znajomość angielskiego pomoże w lepszym kontakcie, ale też zostanie na długo umiejętnością potrzebną, otwierającą nowe możliwości, nowe drzwi. Języka angielskiego uczy pani Edyta Tymosz.

Warsztaty edukacyjno-artystyczne odbywać się będą cyklicznie podczas trwania projektu.

Chcemy, aby spełniały zarówno funkcję edukacyjną, jak też integracyjną oraz były formą zabawy, twórczego zajęcia czasu, odstresowania, „uszczęśliwienia”. Opieką obejmiemy wszystkie dzieci zamieszkujące ośrodek dla cudzoziemców. Warsztaty obejmą zarówno działania plastyczne, pracę w glinie, elementy rzemiosła, gry i zabawy, grę na instrumentach, śpiew. Zajęcia odbywać się będą przez cały okres trwania projektu dwa razy w tygodniu.

Wsparcie kulturowe dla dorosłych polegać będzie na przeprowadzeniu cyklu spotkań dla dorosłych mieszkanek/ców ośrodka, podczas których osoby przybyłe będą mogły zarówno spotkać się z zaproszonymi na spotkanie gośćmi jak i przybliżyć swoją kulturę pozostałym mieszkankom/com ośrodka, posłuchać o kulturze mieszkańców/nek, poznać się nawzajem, jak też poznać uwarunkowania i kulturę miejsca, do którego przybyły. Chcemy, aby elementem tych spotkań stała się też tradycja kulinarna, sposoby bycia ze sobą – jak wspólne picie herbaty (np. rytuały herbaciane).