Projekt “Śladami najpiękniejszych bajek” finansowany był przez Fundację Wspomagania Wsi w ramach Programu “Pożyteczne ferie”. Czas realizacji: styczeń – luty 2006 roku. Koordynacja: Ewa Kozdraj.
Naszym projekt skierowaliśmy do najmłodszych mieszkańców gminy Kamionka- do dzieci w wieku od 6 do 10 lat. W ramach projektu, podczas ferii zimowych, zorganizowaliśmy kółko teatralne i przez dwa tygodnie ferii tworzyliśmy razem z dziećmi i zainteresowanym rodzicami spektakl teatralny “Królewna Śnieżka”, który był wystawiony w Gminnym Ośrodku Kultury 13 lutego 2006 roku. Chcieliśmy zapoczątkować prowadzenie Kółka Teatralnego dla najmłodszych.
Projekt odbywał się w trakcie najmroźniejszej zimy jaką spędziłam od kiedy mieszkam na wsi, czyli od 18 lat.
Wszystko udało się dzięki zaangażowaniu rodziców. Wspólnie zorganizowaliśmy dowóz dzieci na zajęcia. Wspólnie robiliśmy dekoracje, malowaliśmy i budowaliśmy scenografię. Wspólnie napisaliśmy scenariusz, dzieci miały mnóstwo pomysłów. I choć na początku zgłosiło się więcej osób – przeciwności i trudności pokonało siedmioro dzieci i ich rodziców.
W ciągu ośmiu spotkań przygotowaliśmy krótki spektakl “Królewna Śnieżka”. Największą radość sprawiła dzieciom próba generalna, w trakcie której mogły przymierzyć wypożyczone w profesjonalnej wypożyczalni strojów w Lublinie – przebrania. Było mnóstwo radości.
Aż przyszedł czas występu. W poniedziałek po feriach, 13 lutego 2006 roku była premiera spektaklu. Sala w GOK-u była wypełniona po brzegi, było kilkadziesiąt osób, głównie zaproszonych ze szkoły dzieci z rodzicami i dziadkami. Nasi mali aktorzy poczuli co to trema. To co na próbach trwało około pół godziny, gromadka wykonała w 12 minut. Było to tempo ekspresowe. Ale też dla tych dzieci pierwszy kontakt z publicznością, pierwszy występ. Było mnóstwo braw, potem wspólny poczęstunek- czekoladki i ciastka roznosili po sali mali aktorzy.
Możemy powiedzieć, że spektakl odniósł sukces. Pokazaliśmy jak wiele można zrobić w ciągu kilku dni, dzięki zaangażowaniu i uporowi. Po tym występie mamy zaproszenia do innych szkół i nasza idea, by utworzyć kółko teatralne dla najmłodszych od nowego roku szkolnego nabiera realnych kształtów. Bardzo ciekawa była praca z najmłodszymi, choć to pierwsze nasze doświadczenie w pracy z tak małymi dziećmi, to było to doświadczenie urocze.
Składam najserdeczniejsze podziękowania Fundacji Wspomagania Wsi, za umożliwienie nam sprawienia radości najmłodszym i najbardziej zaangażowanym dzieciom z naszej gminy, za odkrycie talentów aktorskich, za rozbudzenie w nich pasji teatralnej, składam tez podziękowania dla pana dyrektora GOK-u Wiesława Świderskiego za udostępnienie i ogrzanie sali i rodzicom dzieci, bez których to wydarzenie nie miałoby miejsca.
Scenariusz:
Królewna Śnieżka – odsłona w trzech aktach
Występują:
Aura – Zła Królowa (I, II scena) i Czarownica (III)
Kalina – Dobra Wróżka (I, II) Krasnal (III)
Kasia – Dobra Wróżka (I, II) i Krasnal (III)
Maja – Śnieżka (I, II, III)
Kuba – Król (I), Zwierzątko (II) i Krasnal (III)
Ole – Książę (III), Zwierzątko (I) i Krasnal (II)
Szymon – Myśliwy (I, II), Krasnal(III)
I scena:
Pałac. Sala królewska. Król i królowa siedzą na tronie.
Królowa: Lustereczko powiedz przecie, kto jest najpiękniejszy na świecie?
Wróżka-Kalina (zza zasłony): Tyś królowo najpiękniejsza.
Królowa(do Śnieżki): Śnieżko, nakarm zwierzęta!
Śnieżka wykonuje polecenie. W roli zwierząt są Ole i Szymon. Wróżki pomagają Śnieżce.
Królowa (do Króla): Mężu, ja nie mam co na siebie włożyć, za kilka dni bal, a ja nie mam nowej sukni, moje szafy są puste!
Król: Ależ Żono! Twoje szafy pękają w szwach! Czy wiesz ile wydałem w zeszłym miesiącu na Twoje stroje? Oto rachunek od Królewskiego krawca. Pięć tysięcy dukatów!
Królowa wzrusza ramionami i prycha.
Królowa: Lustereczko powiedz przecie, kto jest najpiękniejszy na świecie?
Wróżka-Kalina (zza zasłony): Tyś królowo najpiękniejsza.
Królowa (do Śnieżki): Śnieżko, posprzątaj pokój!
Śnieżka wykonuje polecenie. Pomagają jej wróżki.
Królowa: Lustereczko powiedz przecie, kto jest najpiękniejszy na świecie?
Wróżka-Kalina( zza zasłony): Tyś królowo piękna, ale Śnieżka dorosła i jest piękniejsza od ciebie.
Królowa podrywa się wściekła:
Królowa(do Króla): Śnieżko, wyjdź natychmiast z pokoju. Mężu, chcę zostać sama.
Śnieżka i Król wychodzą.
Królowa: Niech się tu zjawi Myśliwy.
Wchodzi Myśliwy, kłania się
Myśliwy: Słucham o pani.
Królowa: Rozkazuję ci zabrać Śnieżkę do lasu i tam ją zgładzić.
Myśliwy: Dobrze o pani.
Koniec sceny, zamyka się kurtyna, przed kurtyną wychodzą dwie wróżki i śpiewają.
Oj, oj, oj okrutny los,
biedna Śnieżka co za cios,
dobre wróżki zaczarują
i Śnieżynkę uratują
oj, oj, oj.
II scena:
Las. Śnieżka idzie z Myśliwym. Zwierzęta (Kuba i Ole) oraz Wróżki (Kalina i Kasia) szepcą do Myśliwego: “nie zabijaj jej”.
Myśliwy: (w stronę publiczności): Co ja zrobię? Szkoda mi tej dziewczyny! Śnieżka jest taka piękna i dobra, zostawię ją w lesie.
(do Śnieżki): Idź i nie wracaj nigdy na zamek!
Śnieżka ucieka i krąży po lesie, zauważa domek i idzie w jego kierunku. Zamyka się kurtyna, Królowa znowu pyta lustereczko.
Królowa: Lustereczko powiedz przecie, kto jest najpiękniejszy na świecie?
Wróżka-Kalina( zza zasłony): Tyś królowo piękna, ale Śnieżka dorosła i jest piękniejsza od ciebie.
Aura wściekła wybiega za scenę.
Scena III
Domek krasnali. Siedem małych krzesełek. Śnieżka rozgląda się i dziwi.
Śnieżka(do widowni): Jaki śliczny domek, jakie malutkie krzesełka, ciekawe kto tu mieszka. Jaka jestem zmęczona!
Kładzie się na krzesełkach i zasypia.
Tymczasem wracają do domu krasnoludki (wszyscy oprócz Aury, wychodzą zza drzwi), stają przed domkiem i śpiewają:
My jesteśmy krasnoludki,
Hopsa sa, hopsa sa,
Pod grzybkami nasze budki,
Hopsa, hopsa sa,
Jemy mrówki, żabie łapki,
Oj tak tak, oj tak tak,
A na głowach krasne czapki,
To nasz, to nasz znak.
Gdy ktoś zbłądzi, to trąbimy,
Trutu tu, trutu tu,
Gdy ktoś senny, to uśpimy,
Lulu lulu lu,
Gdy ktoś skrzywdzi krasnoludka,
Ajajaj, ajajaj,
To zapłacze niezabudka,
Uuuuu.
Krasnale wchodzą do domu i widzą śpiącą Śnieżkę.
Krasnale: Ktoś ruszał nasze krzesełka, nasze naczynia, ktoś tu chyba jest!
Zauważają śpiącą Śnieżkę, która się budzi.
Krasnale: Kim jesteś dziewczyno?
Maja: Jestem Śnieżka, jestem córką króla, ale zła macocha wygnała mnie z domu i kazała zabić. Dobry Myśliwy pozwolił mi uciec.
Krasnale: Zostań z nami, mamy dużo miejsca. Będzie nam się dobrze mieszkało.
Maja: Dziękuję wam, macie dobre serca. Coś wam ugotuję.
Jedzą razem, śmieją się.
Krasnale: Śnieżko, musimy iść do pracy, nikogo nie wpuszczaj, nikomu nie otwieraj drzwi.
Wychodzą śpiewając: Hej ho, hej ho, do pracy by się szło. Hej ho, hej ho, do pracy by się szło.
Wychodzą za drzwi boczne. Wchodzi Aura już jako zła królowa, staje z boku i czaruje jabłka i idzie w stronę domku. Puka do okna, rozmowa pomiędzy nią i Śnieżką. Z boku , zza kurtyny słychać szepty: “nie dotykaj tego, nie bierz jabłka od czarownicy”. Śnieżka bierze jabłko, gryzie i upada.
Aura odchodzi na bok, bierze lustereczko.
Królowa: Lustereczko powiedz przecie, kto jest najpiękniejszy na świecie?
Wróżka-Kalina ( zza zasłony): Tyś królowo najpiękniejsza.
Królowa z radości przewraca się i wpada za kurtynę.
Wracają krasnale, zza drzwi, śpiewając: “Hej ho, hej ho, do domu by się szło. Hej ho, hej ho, do domu by się szło”.
Wchodzą do domu, widzą śnieżkę leżącą na podłodze, kładą ja na łóżku, płaczą.
Tymczasem po lesie jedzie na koniku Książę, podjeżdża do domku Krasnali.
Książę: Przyjaciele! Zabłądziłem w lesie! Co się stało leśne ludki? Dlaczego płaczecie?
Krasnale płacząc pokazują na leżącą na krzesełku Śnieżkę. Książę podchodzi do niej.
Książę: Jaka piękna dziewczyna, ja ja chyba znam, albo mi się tak wydaje. Może widziałem ją w swoich snach? Obudź się i piękna pani!
Nachyla się nad Śnieżką, zatrute jabłko wypada jej z ust, śnieżka budzi się, krasnale cieszą się i razem tańczą.
