Problemy Azji a realizacja Milenijnych Celów Rozwoju na przykładzie wybranych państw

Projekt ‘”Problemy Azji a realizacja Milenijnych Celów Rozwoju na przykładzie wybranych państw” był realizowany w ramach konkursu “Edukacja Rozwojowa” Fundacji Edukacja dla Demokracji i jest współfinansowany w ramach programu polskiej pomocy zagranicznej Ministerstwa Spraw Zagranicznych RP w 2008 r . – wrzesień – grudzień 2008.

Projekt skierowany był trzech grup docelowych:
  • środowiska akademickiego Lublina, czyli studentów i studentek Uniwersytetu Marii Curie -Skłodowskiej, Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego oraz Akademii Rolniczej;
  • dzieci w wieku 8-14 lat z Lubartowa i okolic;
  • uczniów liceum ogólnokształcącego w Lubartowie.

Celem projektu było ukazanie jak niewiele wiemy na temat najważniejszych problemów globalnych.
Pokazując życie w różnych regionach Azji chcieliśmy zaszczepić w młodych ludziach potrzebę poszukiwania odpowiedzi na trudne pytania, potrzebę pomocy i współdziałania z innymi. Organizacje współpracujące z nami mają doświadczenie i wiedzę na temat tego co dzieje się w Chinach, Tybecie, Indiach, Birmie, Timorze i innych państwach azjatyckich. Chcieliśmy przedstawić realną sytuację zdrowotną i edukacyjną, sytuację kobiet, szansę na wyeliminowanie skrajnego ubóstwa i głodu w tamtych regionach oraz zwrócić uwagę także na problemy związane z działaniem sił natury. Powodem, dla którego chcieliśmy się zająć tą problematyką był niski stan wiedzy na wyżej wymienione tematy wśród Polaków. Skierowanie projektu do ludzi młodych, to kształtowanie przyszłego społeczeństwa, wrażliwego i aktywnego, które może zmieniać świat albo na lepsze – gdy jest wyedukowane, albo na gorsze, gdy nie miało szans spotkać się z rzetelną wiedzą.

W ramach projektu odbyły się następujące działania:
  1. Prezentacja programu Wielość, która nas wzbogaca” przygotowana i przeprowadzona przez uczniów i uczennice Zespołu Społecznych Szkół Ogólnokształcących im. Jam Saheba Digvijay Sinhji z Warszawy. Wydarzenie miało miejsce 16 października 2008 roku w I Liceum Ogólnokształcący im. P.K Sanguszki w Lubartowie. Młodzież opowiedziała o swoich działaniach na rzecz Birmy, Tybetu, o swoim patronie, który wspomagał polskie dzieci w czasie II wojny światowej, a także o wolontariacie i systemie demokratycznym panującym w szkole.
    W trakcie spotkania młodzież ze szkoły w Lubartowie została zaproszona do współpracy i do rewizyty w dniu 29 listopada 2008 roku.
  2. Spotkanie “Problemy Azji na przykładzie Timoru Wschodniego”. Spotkanie prowadzili Katarzyna i Mateusz Janiszewscy – podróżnicy i wolontariusze, pracujący w Timorze Wschodnim i Indonezji. Spotkanie odbyło się 7 listopada 2008 roku w Akademickim Centrum Kultury “Chatka Żaka” w Lublinie.
  3. W dniach 21-22 listopada 2008 odbyły się spotkania w ramach Tygodnia Edukacji Globalnej. Plan wydarzeń:

 

21 listopada 2008 

godz. 16.00 – Monika Probosz – zajęcia dla dzieci cz. I
godz. 18.00 – Sylwia Gil ze Stowarzyszenia “Solidarność Polsko-Birmańska”- wykład na temat sytuacji w Birmie.

22 listopada 2008 

godz. 12 – Monika Probosz – zajęcia dla dzieci cz. II
godz. 14.00 wykłady:
Donata Trapkowska z Fundacji “Sam Dżub Ling”
Piotr Cykowski z Fundacji “Inna Przestrzeń”

Po wykładach dyskusję o problemie biedy i ubóstwa na świecie prowadziła dr Justyna Laskowska- Otwinowska.

Spotkaniu towarzyszyła wystawa zdjęć z Birmy, Timoru Wschodniego, Tybetu, Indii i Chin.

Relacja z projektu:

Plan zajęć dla dzieci przeprowadzonych w ramach projektu “Problemy Azji a realizacja Milenijnych Celów Rozwoju, na przykładzie wybranych państw”

Cel zajęć: przybliżenie kultury Tybetu, przekazanie podstawowych informacji na jego temat w celu zbudowania poczucia wspólnoty z Tybetańczykami, rozbudzenia zainteresowania dzieci tym krajem

Przebieg zajęć:
Zajęcia były zbudowane na zasadzie porównań tego, co dzieci znają ze swojego doświadczenia ze specyfiką Tybetu.
Założeniem zajęć było umożliwienie dzieciom wykonania pewnych zadań oraz gromadzenia różnych materiałów przygotowanych przez prowadzącą po to, aby poprzez osobiste zaangażowanie i kompletowaną w trakcie lekcji “teczkę tybetańską” przekazywane informacje były jak najlepiej przyswojone i zapamiętane

Tematy:
Powitanie – różne sposoby witania i życzenia powodzenia (w Polsce i w Tybecie)

Alfabety – alfabet polski i tybetański – pisanie słowa Polska i słowa Tybet

Nauka piosenki tybetańskiej

Imiona – rozsypanka z imionami tybetańskimi – odgadywanie imion męskich i żeńskich. Tworzenie z polskich imion “imion złożonych” – jak w Tybecie (jedno imię złożone z dwóch. Każde dziecko podpisuje swoją “teczkę tybetańską” utworzonym w czasie tego ćwiczenia imieniem złożonym)

Kraje – kilka podstawowych informacji na temat Polski i tabela, w którą wpisane zostały analogiczne informacje na temat Tybetu – wybrane zostały fakty najbardziej skontrastowane np. najwyższy szczyt, wysokość położenia stolicy, liczba ludności.

Szukanie Tybetu na mapie – krótkie wyjaśnienie obecnej sytuacji kraju

Flagi – opowieść o fladze tybetańskiej, kolorowanie flagi

Życie dzieci – rozmowa o prawach dzieci, spisanie praw, które zdaniem uczestników lekcji każde dziecko powinno mieć, wskazanie tych, które w przypadku dzieci tybetańskich bardzo często nie są przestrzegane

Zapisanie życzeń dla dzieci tybetańskich

Bajki tybetańskie – czytanie

Sławni ludzie – rozmowa o pokojowej nagrodzie Nobla, prezentacja postaci Dalajlamy

Ewaluacja zajęć prowadzonych w Liceum Ogólnokształcącym w Lubartowie

Ankiety, które zostały rozdane uczniom Liceum Ogólnokształcącym nr 2 w Lubartowie, miały za zadanie prześledzenie dwóch zagadnień. Pierwszym była wiedza młodzieży na tematy rozwojowe i społeczne w tzw. krajach Globalnego Południa. Drugim celem była ewaluacja złożonego projektu odnośnie nawiązania współpracy między Zespołem Szkół im. Piotra Firleja w Lubartowie, a Zespołem Szkół “Bednarska” w Warszawie.

Odnośnie pierwszego z tych zagadnień należy zauważyć, że młodzież posiada pewną wiedzę o problemach współczesnego świata, zaczerpniętą z wiadomości telewizyjnych. Tylko w dwóch przypadkach wiedzę czerpano także z książek i czasopisma.

Młodzież dość dobrze potrafi przypisać specyficzną problematykę (biedę, głód, brak opieki medycznej, wojny, terroryzm, dużą śmiertelność, brak edukacji), do krajów, w których one występuje, włącznie z dostrzeżeniem faktu istnienia dyktatur politycznych. W tym ostatnim aspekcie wymieniana jest Korea Północna, Tybet i Chiny, a nawet Kuba. Co ciekawe – do problemu korupcji na ogół przyszeregowywano Polskę.

Ponad to w wypowiedziach pojawia się czasem refleksja społeczna, której treścią jest dostrzeżenie brak demokratycznych form rządu, jako przyczyna trudnej sytuacji wymienionych krajów. Jednak dużo częściej jako źródło tych sytuacji definiuje młodzież brak pomocy ze strony krajów bogatszych. Zabawnym postulatem skierowanym do państw bogatych przez jednego z uczestników ankiety, był apel o przeznaczenie 0,7% BHP (uczeń pomylił skrót z PKB) na kraje biedne.

Należy stwierdzić, ze najbardziej egzotycznym państwem, na temat którego młodzież usłyszała informacje wydaje się Timor, który tylko w jednym przypadku został prawidłowo ulokowany na terenie Oceanii, podczas, gdy większość lokowała go w Azji.

Młodzież przyswoiła sobie wiedzę, na temat różnych możliwości pomocy krajom Globalnego Południa i wydaje się, że wykazuje duży w tym kierunku entuzjazm. Tym samym cel projektu, którym było uwrażliwienie młodzieży na te zagadnienia, został osiągnięty.

Również spotkanie uczniów Liceum w Lubartowie z międzykulturową szkołą zespołu “Bednarska” z Warszawy było wyjątkową okazją do zapoznania się z wieloma różnymi nacjami. Jednym z ciekawszych efektów spotkania obu szkół wydaje się nabyta przez licealistów z Lubartowa umiejętność prawidłowego określenia narodowości uchodźców przebywających w Polsce. Wydaje się, że osiągnięcie takiego stanu wiedzy bardzo wzmacnia też cele edukacji milenijnej projektu.

Ciekawym i przykrym jednocześnie zjawiskiem, które wyłoniło się pobocznie z przygotowanej ankiety jest niemal powszechna wśród młodzieży nieznajomość postaci Jacka Kuronia, o którego pytano, jako o patrona jednej ze szkół zespołu “Bednarska”.

Drugi cel przeprowadzenia ankiet, którym była ewaluacja założonej w projekcie inicjacji współpracy między obiema szkołami, jest łatwy do zdefiniowania. Ze strony Zespołu Szkół “Bednarska” chęć współpracy została wstępnie zadeklarowana. Należało więc sprawdzić, jak uczniowie Liceum w Lubartowie zapatrują się na taką możliwość.

Wszystkie ankiety wskazują na entuzjastyczne reakcje licealistów z Lubartowa, z jednej strony na profil szkoły warszawskiej, z drugiej na szansą współpracy. Uczniowie mówią, że szkoła jest ciekawa, że interesująca w niej jest jej różnorodność kulturowa oraz demokratyczne zasady organizacji. Zwrócono też uwagę na zasadę, że każdy uczeń może założyć koło zainteresowań, jak również dostrzeżono fakt, że uczniowie warszawskiej szkoły są nią “zafascynowani”.

Z działań, w których mogli wziąć udział uczniowie z Liceum w Lubartowie, najbardziej przypadły im do gusty tzw. fakultety, czyli prezentacja przez młodzież z Warszawy kultur różnych krajów, pokazywane w dniu święta szkoły na ul. Raszyńskiej. Pośród prezentowanych przez szkołę zrealizowanych projektów najbardziej podobał się ten, dotyczący zasad demokracji oraz projekty “azjatyckie”. Uczniowie z Lubartowa z uznaniem odnoszą się też do rozległych kontaktów, które posiada i nadal rozwija szkoła warszawska.

Ankietowani jednogłośnie deklarują chęć współpracy z Zespołem Szkół “Raszyńska”. Proponują następujące formy wspólnych działań: realizację wspólnych projektów, w tym projektów medialnych, wspólne działania charytatywne, wymiany młodzieży, wspólne wycieczki do miejsc pamięci różnych narodów, wspólne debaty na temat rozwiązywania problemów społecznych. Padła wreszcie propozycja, aby działania te mieściły się w obrębie partnerstwa obu szkół.

Z podsumowania wyników ankiet wydaje się, że założenia projektu odnośnie wysondowania możliwości nawiązania współpracy między Liceum w Lubartowie, a Zespołem Szkół “Bednarska” w Warszawie zostało zrealizowane.